" ดิฉันอายุ 43 แล้ว ยังมีเพศสัมพันธ์กับสามีวัย 45 ปี เดือนละไม่น้อยกว่า 2 ครั้งเป็นปกติ

" ที่ว่าเป็นปกติเพราะปฏิบัติอย่างนี้มาตั้งแต่อายุ 35 ก็เกือบสิบปีแล้ว หลังจากเราแต่งงานกันตอนอายุ 28 (ของดิฉัน) ช่วง 6-7 ปีแรกนั้นจึงเป็นช่วงสนุกสนาน ต่อมางานการรัดตัวเข้าทั้ง 2 คน จึงตกลงกันว่าวันธรรมดาทำงานกันแบบไม่ต้องห่วง กลับบ้านเพลียๆ อาบน้ำก็นอน จะไปใช้เวลากันตอนเสาร์อาทิตย์

" หรือหากเสาร์อาทิตย์นั้นทำไม่ได้ ก็เป็นเสาร์อาทิตย์ถัดไป สบายๆ เอาคุณภาพ (แต่บางทีตอนเอาคุณภาพ บางอาทิตย์ก็มีปริมาณเพิ่มขึ้นด้วยเหมือนกัน)

" ตกลงกันอย่างนี้ก็เลยสบายๆ ทั้งสองฝ่าย บางทีสุดสัปดาห์ได้เปลี่ยนสถานที่ยิ่งดี เราไม่มีลูกแล้วไม่ได้เครียดเรื่องมีหรือไม่มีลูก ก็เลยยิ่งสบายๆ

" จุดหมายของดิฉันอยากเล่าตรงที่ว่า ดิฉันชอบออรัลมากมาแต่แรก ชอบดู ชอบสัมผัส จับต้อง ส่วนสำคัญนี้เมื่ออาบน้ำทำความสะอาดแล้ว ก็เหมือนอวัยวะอื่นๆ จะสะอาดกว่ามือเสียด้วยซ้ำเพราะไม่ต้องไปหยิบจับอะไร ที่พูดนี่ก็สำหรับคนที่ยังกลัว หรือรู้สึกผิดแปลก

" ปีแรกๆ ดิฉันแทบรอกลับบ้านไม่ไหวเสียด้วยซ้ำ ส่วนมากมักจะกลับไปรอก่อน พอเขาเข้าบ้านมาก็โจมตีเลย อย่างที่เคยอ่านพบหลายแห่ง มีกลิ่นเหงื่อกลิ่นสาบ (แบบสะอาดๆ) อยู่ ยิ่งให้ความรู้สึก เขาก็ชอบใจไปสิคะ ดิฉันดื่มกินจนเขาทนไม่ไหวเมื่อไหร่ ก็ผลัดให้เขากินบ้าง

" โชคดีที่สามีก็มิได้รังเกียจอย่างที่ผู้ชายหลายคนยังรังเกียจ ดิฉันนั้นแน่นอนอยู่แล้วเรื่องทำความสะอาด ชีวิตในส่วนนี้จึงเหมือนถ้อยทีถ้อยอาศัย เพลิดเพลินกันไปเท่าที่จะหาทางเพลิดเพลินได้ แต่ไม่มีแบบผิดธรรมชาติอื่นๆ นะคะ อย่างประตูหลังนี่เลิกพูดเลย ดิฉันยืนยันว่าต้องเจ็บปวด และไม่ใช่เรื่องสนุก ไม่มีความจำเป็นต้องใช้ทางนั้น เพราะทางอื่นๆ มีอยู่แล้ว

" แต่ธรรมชาติที่อาจเป็นปัญหา (ถ้าคิดว่าเป็นปัญหา) ก็คือนานเข้าก็อาจเคยชิน อาจไม่รู้สึกตื่นเต้นเหมือนตอนแรกๆ นี่เป็นธรรมดา

" ทางแก้คือ ถ้าตราบใดเราพักผ่อนพอเพียง ออกกำลังกายสม่ำเสมอ และไม่มีโรคประจำตัว จิตใจจะสดชื่นอยู่ตลอดเวลา ก็ยังทำให้รู้สึกตื่นเต้นกับความสัมพันธ์ที่มีอยู่นั้นได้

" เมื่อมีเวลาด้วยกันสองต่อสอง ดิฉันก็ยังจับต้อง ใช้ปลายนิ้ว อุ้งมือ บดคลึงแผ่วๆ ชอบดูการตื่นตัว ความแข็งขัน ขณะเดียวกันเขาก็ชอบดูการเริ่มเปียกชื้น จนชุ่มลื่น บางคราวห่างไปสักสามอาทิตย์ ดิฉันยังรู้สึกมากจนเปียกลงมาถึงผ้าปู

" หากเข้าใจและตอบสนองกันอย่างที่ต้องการได้ ก็ไม่มีอะไรจะวิเศษกว่านี้แล้ว-ขอบอก "