การร่วมรักกันของมนุษย์เรานั้น นอกจากจะเป็นไปเพื่อการเจริญพันธุ์ตามธรรมชาติแล้ว
สิ่งสำคัญที่สุดที่มนุษย์ใฝ่แสวงหาจากการมีเพศสัมพันธ์ก็คือ การบรรลุถึงสิ่งที่ใฝ่ฝันมากที่สุด
ก็คือ...จุดสุดยอด
เพราะเมื่อมีความสุขสมไปถึงดวงดาวแล้ว ร่างกายก็จะหลั่งสารแห่งความสุขที่เรียกว่า 'เอ็นโดฟิน' ออกมา
ทำให้เกิดการผ่อนคลายหายเครียด นอนหลับฝันดี ซึ่งมีผลทำให้ระดับฮอร์โมนต่างๆ ในร่างกายดีขึ้นด้วย
การเกิดความสุขสมร่วมกันในการร่วมรัก จึงเป็นสิ่งที่เป็นยอดปรารถนาของมนุษย์ทุกผู้ทุกนาม
...จนมีความเชื่อถ่ายทอดบอกต่อกันมาเรื่อยๆ ว่า 'ร่วมรักแล้วจะต้องถึงจุดสุดยอด'
และกลายเป็นความเข้าใจผิดว่า ถ้าถึงจุดสุดยอดบ่อยๆ แล้วจะทำให้มีสมรรถภาพทางเพศดีขึ้น
หรือถ้าไม่ถึงจุดสุดยอดแล้วจะทำให้เป็นโรคประสาทหรือเป็นบ้าไปก็มี
โดยไม่เข้าใจแนวคิดและปรัชญาของการร่วมรักว่า เป็นการถ่ายทอดความรักให้แก่กัน
ผ่านทางการสัมผัสทางกายในเวลาที่ร่างกายหลอมรวมกัน ให้การถ่ายทอดสัมผัสรักผ่านทางผิวกายที่เนื้อแนบเนื้อ
รวมทั้งไม่เข้าใจว่า กระบวนวิธีการรวมทั้งท่วงท่าลีลาของการแสดงบทพิศวาสต่างๆ นั้น
ให้ความสุขที่ยาวนานมากกว่าการไปถึงจุดสุดยอดเพียงไม่กี่วินาที
เมื่อคิดถึงเรื่องของกามารมณ์และบทพิศวาสแล้ว ผู้ชายมักจะนึกถึงปริมาณก่อนคุณภาพเสมอ
ผู้ชายมักจะหลงเข้าใจผิดคิดว่า ถ้ามีเพศสัมพันธ์ได้บ่อยๆ มีเพศสัมพันธ์ได้มากมายหลายครั้งติดต่อกัน
และไปถึงจุดสุดยอดได้บ่อยครั้ง จะเป็นการแสดงออกถึงสมรรถภาพแห่งความเป็นชาย
รวมทั้งจะทำให้สุขภาพดีอายุยืนยาว
ในขณะที่ผู้หญิงนั้น เมื่อจะคิดถึงเรื่องของการมีเพศสัมพันธ์กับชายคนรักของเธอ
เธอต้องการเวลาในการแสดงความรักที่อบอุ่น นุ่มนวล ยาวนาน อย่างมีคุณภาพมากกว่า
เธอต้องการความเอื้ออาทรต่อกันและกันในระหว่างที่บทเพลงแห่งความพิศวาสกำลังดำเนินไป
ตามครรลองของธรรมชาติอย่างไม่เร่งร้อน
ผู้ชาย จึงคิดถึงแต่ปริมาณ... ส่วนผู้หญิงคิดถึงคุณภาพ
ทำอย่างไร จึงจะมาประสานสอดคล้องพบกันครึ่งทางได้!!
และไม่ว่าคุณจะเรียกว่าอะไร เซ็กซ์ กามารมณ์ ร่วมเพศ ทำรัก ฯลฯ หรืออาจจะมีมากกว่าคำที่กล่าวมาก็ตาม
ดูราวกับว่า กิจกรรมแห่งความรักความพิศวาสที่เกิดจากธรรมชาติเรียกร้องนั้น
คำที่เหมาะสมที่สุดน่าจะเป็นคำว่า ...ร่วมรัก
เพราะเป็นการร่วมมือกันด้วยความรัก เป็นการตอบสนองทางกายด้วยความรัก
เป็นการถ่ายทอดความรักด้วยการเคลื่อนไหวทางกาย ถ่ายทอดสัมผัสรักให้แก่กันผ่านอวัยวะที่มีขนาดใหญ่ที่สุด
และมีประสาทมาหล่อเลี้ยงมากที่สุด ซึ่งก็คือ 'ผิวหนัง' นั่นเอง ความสุขสมที่เกิดขึ้นจากการร่วมแรงร่วมใจ
เคลื่อนไหวร่างกายอย่างประสานสอดคล้องตามจังหวะของบทเพลงพิศวาสดังกล่าว
ทำให้เป็นสายใยแห่งความผูกพันที่มองไม่เห็น ซึ่งจะยึดเหนี่ยวคนสองคนที่รักกันให้แน่ใจว่า...
เรายังคงรักกันอยู่
...เพราะเรายังคงร่วมรักกันอย่างมีความสุข
เห็นได้แน่ชัดว่า คู่ครองที่ยังคงมีกิจกรรมร่วมรักกันอย่างสุขสม และสม่ำเสมอ
อย่างมีความสุขร่วมกันแล้ว เรื่องใหญ่ก็กลายเป็นเรื่องเล็ก และเรื่องเล็กก็กลายเป็นไม่มีเรื่อง
ต่างจากคู่ครองที่เบื่อหน่ายที่จะร่วมรักกัน ไม่ว่าจะเกิดจากเหตุผลกลใดก็ตาม
ปัญหาครอบครัวก็มักจะเกิดขึ้นและนำไปสู่การไม่เข้าใจกัน ทะเลาะเบาะแว้งกัน
โกรธเคืองกันจนถึงขั้นเกลียดกัน ขนาดไม่มองหน้ากันก็มี เรื่องไม่เป็นเรื่องก็กลายเป็นเรื่อง
เรื่องเล็กก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ เรื่องใหญ่ก็กลายเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย
แค่เข้าใจปรัชญาแห่งการร่วมรักอย่างเป็นสุข... ทุกอย่างก็ราบรื่น
ผู้หญิงเกิดมาเพื่อต้องการความรัก ปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะเป็นมารดาที่รักของบุตร
เป็นภรรยาที่รักของสามี อยากมีสามีที่รักซื่อสัตย์และมั่นคงตลอดไป อยากมีลูกที่รักและกตัญญูต่อเธอ
เชื่อฟังเธอ และในความรักฉันท์คู่ครองนั้น เธออยากให้ชายคนนั้นที่เข้าใจเธอ รักเธอมั่นคงจริงใจ
ดูแลอุปการะเธอให้มีความสุข ความรักของผู้หญิงส่วนใหญ่ จึงเป็นความรักในจินตนาการที่ยากจะจับต้องได้
ต้องอาศัยอารมณ์และความรู้สึกที่อ่อนไหว จึงจะลึกซึ้งถึงสัมผัสรักดังกล่าวของเธอ
ส่วนผู้ชายเกิดมาเพื่อที่จะบอกรัก อยากจะเป็นบิดาของบุตร อยากจะเผยแพร่การเจริญพันธุ์ตามธรรมชาติ
และตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายจากธรรมชาติให้เป็นผู้เผยแพร่เผ่าพันธุ์
ผู้ชายจึงบอกรักผ่านทางการร่วมรักหรือมีเซ็กซ์โดยไม่รู้ตัว
ทั้งนี้ทั้งนั้น เพราะผู้ชายเป็น...ทาสของธรรมชาติ
เป็นผู้รับใช้ธรรมชาติ... เพื่อการดำรงคงอยู่ของเผ่าพันธุ์มนุษย์ชาติ
และธรรมชาติตอบแทนผู้ชาย... โดยให้เขามีความสุขสุดยอดทุกครั้ง
ที่ได้หลั่งน้ำอสุจิเพื่อการเจริญพันธุ์ออกไป
ผู้ชายเกือบทุกคน จึงแสวงหาความสุขตามประสาปุถุชน... ด้วยการพยายามที่จะหาใครสักคนมาร่วมรัก
ด้วยแรงผลักดันของฮอร์โมนเพศชายที่เป็นฮอร์โมนแห่งการเจริญพันธุ์
และเขาจะกลายเป็นคนอ่อนโยนน่ารักไปทุกครั้ง... หลังจากได้ร่วมรักอย่างสุขสมกับคู่ของเขา
ในขณะที่เวลาที่เขาไม่ได้ร่วมรัก... ฮอร์โมนเพศชายที่คั่งอยู่ในตัวของเขา
จะทำให้เขาเกิดความก้าวร้าวรุนแรง จนถึงขั้นอาจจะทำร้ายคู่ครองได้
...แต่ผู้หญิงต้องการความรักก่อนที่จะมีเซ็กซ์!!
ในขณะที่ผู้ชายมีเซ็กซ์อย่างสุขสม... แล้วจะเกิดความรักเพิ่มพูนขึ้น
ผู้ชาย จึงมาจากดาวอังคาร... ส่วนผู้หญิงมาจากดาวพระศุกร์
การพยายามพบกันครึ่งทางเพื่อที่จะทำให้ความรักและกามารมณ์ประสานสอดคล้องกันจนสัมผสได้
จึงเป็นแนวทางปรัชญาที่สาวหนุ่มทั้งหลายจะต้องพยายามทำให้ได้
เพื่อทำให้สัมพันธ์รักทั้งของเขาและเธอราบรื่นและสุขสม
...เป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ ที่จะต้องเรียนรู้
ในการประสานสัมพันธ์รักด้วยกายและใจ...
...แน่นอนว่า การร่วมรักนั้น ย่อมมีท่วงท่าลีลารักที่หลากหลาย
ผู้หญิงเป็นจำพวกหัวอนุรักษ์นิยม เคยมีความสุขในรูปแบบใด ก็ยึดติดกับรูปแบบนั้น
...เคยช่วยตัวเองให้มีความสุขแบบไหน ก็อยากให้ร่วมรักให้มีความสุขแบบนั้น
...เคยร่วมรักกันในท่าไหน ก็อยากร่วมรักในท่านั้นตลอดไป ไม่อยากเปลี่ยนแปลง
ผู้ชายเป็นพวกหัวก้าวหน้า ชอบลองของใหม่ ไม่ชอบยึดติดกับรูปแบบเดิมๆ
อยากมีความสุขในหลายรูปแบบ และชอบเปลี่ยนไปเรื่อยๆ
และน่าแปลกที่ผู้ชายนั้น พอมีคู่แล้ว... ไม่ยอมช่วยตัวเอง
ชอบใช้ของจริงเป็นประจำ... แม้ว่าบางครั้งของจริงจะไม่ว่าง หรือไม่พร้อม!!!
การหาทางพบกันครึ่งทาง... ก็เป็นศาสตร์และศิลป์ ที่คู่ครองทั้งหลายจะต้องเรียนรู้เช่นกัน
มิฉะนั้นการร่วมรักก็จะกลายเป็น... การทำการบ้าน ที่แสนจะน่าเบื่อหน่ายแทน
รู้แบบนี้แล้ว คุยกันบ้าง คุยกันอย่างคู่รัก คุยกันฉันท์มิตร มีความเมตตาอยากให้คู่มีสุข
มีความกรุณาอยากให้คู่พ้นทุกข์ และคุยกันถึงหนทางที่จะมอบรักให้แก่กัน
ผ่านทางการร่วมรักอย่างสุขสม
และจำไว้เสมอว่า...คุณภาพนั้น สำคัญกว่าปริมาณ
การร่วมรักนั้น ปรัชญาของการร่วมรัก จึงอยู่ที่การแบ่งปันความสุขให้กันและกัน
การห่วงหาอาทรซึ่งกันและกัน การช่วยเหลือเกื้อกูลกันทนุถนอมน้ำใจ และการกระทำร่วมกัน
ที่จริงแล้ว...การร่วมรัก จึงไม่ได้เกิดขึ้นบนเตียง!!
...เหมือนที่เคยคิดกัน และชอบคิดกัน
แต่การร่วมรักนั้น เกิดขึ้นในทุกขณะของชีวิตประจำวัน ที่คนสองคนใช้ชีวิตร่วมกัน
การสัมผัสกายของกันและกัน การบอกรักแก่กันผ่านภาษาพูดและภาษากายที่กระทำต่อกัน...
ก็เป็นการร่วมรัก
การร่วมรัก จึงไม่ใช่เพื่อการถึงจุดสุดยอดแต่เพียงอย่างเดียว
แม้ว่าจุดสุดยอดจะสัมผัสได้ง่าย
(update 25 มีนาคม 2005)
[ ที่มา...
เนชั่นสุดสัปดาห์ ปีที่ 14 ฉบับที่ 668วันที่ 21 - 27 มี.ค. 2548 ]
|
